ตำนานหลวงพ่อผู้ฉันขี้ไก่  เมื่อหลายสิบปีที่แล้วแม่เขาแห่งหนึ่งมีหลวงตากับเณร 2 คนที่เป็นลูกศิษย์ของท่านพระและเณรนั้นอาศัยอยู่ด้วยกันมีอยู่วันหนึ่งที่มีชาวบ้านมานิมนต์หลวงตาให้ไปที่บ้านเพราะว่ามีงานใหญ่แล้วจะชวนหลงตาไปทำพิธีหลวงตาก็เลยสั่งให้เด็กๆนั้นพากันอยู่ที่กุฏิไม่ว่าจะยังไงก็ออกไปเล่นที่ไหนนะ

ห้ามปล่อยให้ไก่ที่เลี้ยงเอาไว้ขึ้นมาที่หรือมาเยี่ยวบนกุฏิโดยเด็ดขาด หลังจากนั้น เณรน้อย ก็คิดว่าจะแกล้งหลวงตาอ้อยหวานซึ่งมีรสชาติที่หวานกลมกล่อม หลังจากนั้นพวกเณรน้อยทั้งสองก็พากันนำมาวางไปจนทั่วกุฏิจนทั่วทั้งกุฏิตอนนี้สกปรกไปหมดและหลังจากนั้นนอกจากเหล่าเณรน้อยทั้งสองจะทำกุฏิสกปรกแล้วยังไม่ทำความสะอาด

แต่กลับชวนกันไปเล่นด้านหลังกุฏิหลังจากนั้นทั้งสองก็เดินไปที่ด้านหลังกุฏินะถ้าจะเล่นกันเป็นเวลามากกว่าครึ่งชั่วโมง ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หลวงตาหลังจากที่ได้ไปทำพิธีให้กับชาวบ้านเสร็จก็ได้เดินทางกลับมาเมื่อหาเณร 2 องค์ไม่เจอทำให้หลวงตาก็พยายามหยิบไม้ขึ้นมาเพื่อที่จะนำไปตีเณรทั้งสองบนกุฏิเมื่อเดินขึ้นไปบนกุฏิหลวงตานั้น

ก็ต้องยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่เนื่องจากในกุฏินั้นมีสิ่งสกปรกมากมายซึ่งนำ้อ้อยที่เหล่าเณรได้ทำการวางไว้ทั่วพื้นนั้นดวงตาได้คิดว่ามันคือที่ของไก่ทำให้หลวงตาโมโหมากดังนั้นจึงได้นำไม้มาตีกับพื้นเสียงดังจนเณรทั้ง 2 ที่กำลังเล่นกันอยู่เดินออกมาจากห้องเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นหลวงตาก็โกรธเณรเป็นอย่างมาก

และหลังจากนั้นหลวงตาก็เลยทำโทษเณรด้วยการสั่งให้เดินทั้งหลังกินน้ำอ้อยที่อยู่ที่พื้นหลังจากนั้นเณรก็ไม่ปฏิเสธแต่กลับดูดีใจที่จะได้กินหลวงตาก็งงไม่นานนักเณรก็สามารถที่จะกินขี้ไก่บนกุฏิได้จนเกือบจะหมดแล้วจึงถามว่าเพราะเหตุอันใดจึงกินขี้ไก่มากขนาดนั้นขี้ไก่อร่อยหรือเปล่าหลวงตาก็ไม่เคยกิน หลังจากนั้นเด็กๆก็พากันบอกเสียงเดียวกันว่าทุกอย่างนั้นมีรสชาติที่อร่อยมากหลวงตาจึงกินด้วยและหลังจากนั้นก็ได้รู้ว่ารสชาติของขี้ไก่เป็นอย่างไร

ทำให้หลวงตายิ่งปักใจเชื่อว่าขี้ไก่นั้นเป็นสิ่งที่อร่อยทำให้เวลาทุกๆครั้งที่มีไก่มาขี้บนกุฏิหลวงตาก็จะเดินเข้าไปตรงที่ไก่แล้วก็หยิบขี้ไก่ขึ้นมากินตลอดผ่านไป 1 อาทิตย์หลวงตาก็มาบอกกับเหล่าเณรน้อยว่ากินมาหลายอาทิตย์แล้วแต่ขี้ไก่ที่ท่านกินนั้นมีรสชาติไม่เหมือนกับตอนที่กินกับเณรทั้งสองเลยหลังจากนั้นเณรทั้งสองก็บอกว่าที่มันมีรสชาติไม่เหมือนกัน

เพราะว่าสิ่งที่อยู่บนพื้นเมื่อหลายวันก่อนเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ขี้ไก่แต่มันคือน้ำอ้อยและสิ่งที่หลวงตากินอยู่ทุกวันนี้นั่นก็คือขี้ไก่ของจริงดังนั้นรสชาติจะไม่เหมือนกันหลวงตาโกรธเณรน้อยมากแล้วหลังจากนั้นก็พากันตีเณรน้อยจนเป็นแผลเต็มไปหมด 

โดยตำนานนี้นั้นก็ได้มีคำสอนคำสอนก็พูดถึงเรื่องว่าส่วนใหญ่คนที่ไม่มีความฉลาดและไม่ตั้งใจเรียนนั้นมักจะถูกคนที่ฉลาดและตั้งใจเรียนหลอกจนอับอายเสมอเจ็บเหมือนกับหลวงตาที่ไม่ฉลาดที่โดนหลอกเณรน้อยหลอกจนได้

สนับสนุนโดย  ทางเข้า Ufabet168